Érase unha vez un Estado de Dereito…
Érase unha vez un Estado de Dereito que proclamaba na súa sagrada Constitución que todos, absolutamente todos, tiñan dereito á vida e á integridade física e moral, e que, en ningún caso, podían ser sometidos a tortura nin a penas ou tratos inhumanos ou degradantes. Érase unha vez un Estado de Dereito que subscribía unha Declaración Universal dos Dereitos Humanos que recoñecía que ninguén podía ser sometido a torturas nin a penas ou tratos crueis, inhumanos ou degradantes. Érase unha vez un Estado de Dereito que ratificaba o Convenio Europeo de Dereitos Humanos, que reiteraba que ninguén podía ser sometido a tortura nin a penas ou tratos inhumanos ou degradantes. Érase unha vez un Estado de Dereito que incorporaba ao seu ordenamento xurídico o Pacto Internacional de Dereitos Civís e Políticos, que volvía proclamar, unha vez máis, que ninguén podía ser sometido a torturas nin a penas ou tratos crueis, inhumanos ou degradantes.
Nese mesmo Estado, cuxa forma política era a Monarquía parlamentaria, un dos seus súbditos era obxecto de violencia física e psicolóxica e de detención por participar nun acto reivindicativo de dereitos laborais; outros súbditos perdían o seu ollo dereito polos efectos dunha carga policial; outros, aínda menores de idade, eran agredidos violentamente coas porras dos Corpos e Forzas de Seguridade do mesmo Estado de Dereito, e sufrían feridas na cabeza que necesitaban cinco puntos de sutura; nese mesmo Estado de Dereito, unha adolescente que recriminaba a actuación contundente e desproporcionada dos fornidos axentes dos Corpos e Forzas de Seguridade encargados da custodia dos valores da convivencia dese mesmo Estado de Dereito, recibía no seu corpo indefenso tres descomunais descargas de porra que a deixaban abatida na súa fraxilidade sobre as baldosas da beirarrúa. Nese mesmo Estado de Dereito había outra vez… outra vez… outra vez…
E nese mesmo Estado de Dereito hai tamén outra vez un Goberno que indulta unha e outra vez a membros dos Corpos e Forzas de Seguridade dese mesmo Estado de Dereito condenados por teren incorrido en graves delitos de lesións, torturas, malos tratos e detención ilegal de alguén que tiña dereito á vida e á integridade física e moral, e que, en ningún caso, podía ser sometido a tortura nin a penas ou tratos inhumanos ou degradantes.