A recente reforma da Seguridade Social
A importancia de contar con soberanía política
Recentemente, a consecuencia da reforma laboral do goberno español, saía publicada no BOE unha resolución segundo a cal os médicos do Instituto Nacional da Seguridade Social -INSS- e do Instituto Social da Mariña -ISM- poderán emitir altas médicas a todos os efectos durante o primeiro ano dun proceso de incapacidade temporal, mentres que anteriormente, durante o primeiro ano da baixa laboral, eran os médicos do SERGAS -para o caso de Galiza- quen expedían a alta médica, mentres que os médicos do INSS o do ISM só podían comunicar intencións ou propostas de alta.
Segundo a resolución, xa en vigor desde a pasada semana, cando a alta tivese sido expedida por facultativos do INSS o do ISM, estas entidades serán as únicas competentes, a través dos seus propios médicos, para emitir unha nova baixa médica pola mesma ou similar patoloxía se se produce no prazo dos 180 días seguintes á devandita alta médica.
Esta resolución, como dicimos, deriva da recente reforma laboral e vai encamiñada a que o INSS e o ISM, a través dos seus inspectores médicos, asuman as competencias para emitir altas e baixas médicas en determinados supostos, algo que até o momento, neste concreto caso, só podían realizar os e as médicos do SERGAS.
Atopámonos, pois, ante unha nova arremetida contra os dereitos dos traballadores e traballadoras mais tamén ante un sutil intento de invadir competencias que ata o momento estaban en mans do SERGAS. E falamos de atentado contra os traballadores e as traballadoras por canto que baixo o falaz argumento gobernamental de que esta medida obedece a mellorar e modernizar o proceso de control das baixas laborais e suporá un aforro de tempo e de trámites e un control por parte de médicos especializados en patoloxías relacionadas co traballo, o que se agocha realmente é unha deshumanización do trato ao traballador doente, que pode pasar a depender non do seu médico de cabeceira, co que ten trato directo e que coñece o seu historial clínico, senón dun médico burocratizado que unicamente pretende fiscalizar e controlar se a alta é ou non fraudulenta, situando así "a priori" ao traballador en situación de incapacidade temporal baixo sospeita e achegándose á figura dos médicos das mutuas, máis preocupados, as máis das veces, de emitir altas para favorecer ás empresas que de velar pola seguridade dos traballadores e traballadoras.
Mais en calquera caso non era nin é o propósito do artigo facer unha análise desta reforma, senón chamar a atención sobre o feito de que esta medida é de aplicación en todo o estado español agás en Cataluña, ao ter a Generalitat transferidas as competencias en materia de incapacidade temporal. Pretende polo tanto este artigo exemplificar o importante que é contar con competencias plenas e soberanía política para, neste caso, poder protexer os dereitos das a dos traballadores. Eis un exemplo concreto, práctico e real da importancia e da necesidade de sermos soberanos.
Recentemente, a consecuencia da reforma laboral do goberno español, saía publicada no BOE unha resolución segundo a cal os médicos do Instituto Nacional da Seguridade Social -INSS- e do Instituto Social da Mariña -ISM- poderán emitir altas médicas a todos os efectos durante o primeiro ano dun proceso de incapacidade temporal, mentres que anteriormente, durante o primeiro ano da baixa laboral, eran os médicos do SERGAS -para o caso de Galiza- quen expedían a alta médica, mentres que os médicos do INSS o do ISM só podían comunicar intencións ou propostas de alta.
Segundo a resolución, xa en vigor desde a pasada semana, cando a alta tivese sido expedida por facultativos do INSS o do ISM, estas entidades serán as únicas competentes, a través dos seus propios médicos, para emitir unha nova baixa médica pola mesma ou similar patoloxía se se produce no prazo dos 180 días seguintes á devandita alta médica.
Esta resolución, como dicimos, deriva da recente reforma laboral e vai encamiñada a que o INSS e o ISM, a través dos seus inspectores médicos, asuman as competencias para emitir altas e baixas médicas en determinados supostos, algo que até o momento, neste concreto caso, só podían realizar os e as médicos do SERGAS.
Atopámonos, pois, ante unha nova arremetida contra os dereitos dos traballadores e traballadoras mais tamén ante un sutil intento de invadir competencias que ata o momento estaban en mans do SERGAS. E falamos de atentado contra os traballadores e as traballadoras por canto que baixo o falaz argumento gobernamental de que esta medida obedece a mellorar e modernizar o proceso de control das baixas laborais e suporá un aforro de tempo e de trámites e un control por parte de médicos especializados en patoloxías relacionadas co traballo, o que se agocha realmente é unha deshumanización do trato ao traballador doente, que pode pasar a depender non do seu médico de cabeceira, co que ten trato directo e que coñece o seu historial clínico, senón dun médico burocratizado que unicamente pretende fiscalizar e controlar se a alta é ou non fraudulenta, situando así "a priori" ao traballador en situación de incapacidade temporal baixo sospeita e achegándose á figura dos médicos das mutuas, máis preocupados, as máis das veces, de emitir altas para favorecer ás empresas que de velar pola seguridade dos traballadores e traballadoras.
Mais en calquera caso non era nin é o propósito do artigo facer unha análise desta reforma, senón chamar a atención sobre o feito de que esta medida é de aplicación en todo o estado español agás en Cataluña, ao ter a Generalitat transferidas as competencias en materia de incapacidade temporal. Pretende polo tanto este artigo exemplificar o importante que é contar con competencias plenas e soberanía política para, neste caso, poder protexer os dereitos das a dos traballadores. Eis un exemplo concreto, práctico e real da importancia e da necesidade de sermos soberanos.
